O „Szambali”

Rock opera „Szambalia” jest opowieścią o podróży z Berlina lat trzydziestych w baśniowe Himalaje w poszukiwaniu zaginionej cywilizacji. To także niezwykła historia miłosna
oraz głos w dyskusji o zanikaniu wartości starożytnych kultur.

W złotym wieku powstała cywilizacja Szambali. Dzięki wiedzy i medytacji oraz pokonaniu własnych żądz i pragnień jej władcy osiągnęli stan oświecenia. Jednak konfrontacja z innymi ludźmi utwierdziła ich w przekonaniu, że świat nie jest gotowy stawić czoła swojej czarnej stronie. Od tamtych czasów nikt nie spotkał mieszkańców Szambali. Legendy głoszą, że żyją głęboko pod ziemią, strzegą równowagi świata i czekają na dzień, kiedy będą mogli powrócić. W latach trzydziestych XX wieku Niemcy wierząc w jej istnienie wysłali do Tybetu szereg wypraw o charakterze naukowym. Właśnie w jednej z takich wypraw wzięli udział bohaterowie rock opery i jakie było ich zaskoczenie, kiedy stare mity okazały się prawdą,
a sytuacja zmusiła ich do walki o ratowanie ludzkości…

Shambhala (བདེ་འབྱུང་) według buddyjskiej tradycji jest ukrytym królestwem położonym w Azji środkowej. Przekazy na jej temat zostały udokumentowane w wielu antycznych tekstach, między innymi Kalczakrze (Koło Czasu) oraz przekazach kultury Szanszung. W sanskrycie Shambhala oznacza miejsce spokoju/szczęścia. Jej mieszkańcy osiągnęli stan oświecenia oraz są świadomi swojego przyszłego wcielenia. Władcy Shambhali porozumiewają się telepatycznie z wielkimi i ważnymi osobistościami
wpływając w ten sposób na losy świata i strzegąc jego równowagi.
Przepowiednia Kalczakry mówi o dniu, kiedy świat będzie stał na krawędzi upadku,
a 25 władca Shambhali – dowodząc wielką armią – uratuje świat i zapoczątkuje nowy Złoty Wiek.
Według XIV Dalajlamy, Shambhala może również reprezentować niematerialne,
“jasne” miejsce w przestrzeni ludzkiej kultury.

Inspiracją do stworzenia rock opery „Szambalia” były doniesienia – poparte licznymi publikacjami historycznymi i naukowymi – dotyczące najtajniejszego i najbardziej mrocznego aspektu Trzeciej Rzeszy: niemieckich badań i poszukiwań pradawnej wiedzy technicznej. Naziści wierzyli, że dotarcie do niej pozwoli im stworzyć broń, która zagwarantuje im panowanie nad światem. W okresie lat 30-tych XX w. na terenie Niemiec powstały liczne stowarzyszenia paranaukowe o charakterze okultystycznym, których działalność była owiana głęboką tajemnicą, a korzenie sięgały najwyższych struktur władzy państwowej. Finansowane przez SS liczne wyprawy miały udowodnić bezpośrednie pochodzenie Niemców od pradawnej rasy aryjczyków. Zajmował się tym specjalny wydział w ramach Deutsches Ahnenerbe, paranaukowej organizacji SS, z której wydzielono specjalny instytut zajmujący się Tybetem i Azją Wschodnią. Kolejną inspiracją rock opery „Szambalia” jest książka polskiego pisarza, dziennikarza i podróżnika (żyjącego w latach 1876-1945) – Ferdynanda Ossendowskiego pt. „Przez kraj ludzi, zwierząt i bogów”, w której autor opisuje podziemne państwo Agharta, którego stolicą jest miasto „Shambalah”. W książce Ossendowskiego zawarta jest przepowiednia, że mieszkańcy Agharty wyjdą na powierzchnię w 2029 roku. Dużo faktów, do których nawiązuje treść „Szambali”, pochodzi z publikacji i książek polskiego naukowca, historyka i pisarza – Igora Witkowskiego. Osadzenie części akcji w bunkrach zbudowanych przez Niemców w Ludwikowicach Kłodzkich także nie jest przypadkowe. Właśnie tam, w miejscu gdzie znajduje się tajemnicza konstrukcja zwana „Muchołapką”, goszczony przez Krzysztofa Szpakowskiego kompozytor – Maciej Pawłowski – stworzył większą część partytury.